Vanmarcke is een loonveredelingsbedrijf waarvan de activiteiten gespreid zijn over drie afdelingen: Garenvoorbereiding (1.500.000 kg per jaar) Garenververij (1.000.000 kg per jaar) Weefselveredeling (15.000.000 meter per jaar)In de garenvoorbereiding gebeuren volgende bewerkingen: bobijnen, sectionaal scheren, warpen, sterken en/of assembleren van kettingbomen. De ververij is een discontinue garenververij waar zowel Co, Pa, Pes, Fibranne als mengvezels op bobijnen of op bomen geverfd worden. | |
 Tenslotte biedt de weefselveredeling van Vanmarcke een grote variëteit aan van chemische en mechanische behandelingen op platweefsels, tapijten en velours. Onze troeven zijn de hoge flexibiliteit, de uitstekende service, de korte levertermijnen in combinatie met de eigen transportafdeling en uiteraard een kwalitatief hoogstaande behandeling. | |
| | Vanmarcke is een gevestigde waarde met een rijke geschiedenis in het hart van de West-Vlaamse textielindustrie. De geschiedenis gaat terug tot in het interbellum. De oorspronkelijke weefactiviteiten werden eind de jaren 60 afgestoten waarna Vanmarcke zich volledig ging toeleggen op textielveredeling .In de jongste drie decennia groeide Vanmarcke uit tot een flexibele, succesvolle en dynamische loonveredelaar van zowel garens als weefsels. Specifieke investeringen in moderne, hoogtechnologische apparatuur maken van Vanmarcke voor veel bedrijven een onmisbare schakel tussen producent en consument. |
dinsdag 8 december 2009
Vanmarcke Textielveredeling NV
Textielveredeling
Textielmateriaal moet in vele gevallen heel wat voorbehandeling ondergaan, bijvoorbeeld wassen, bleken, afkoken, ontsterken,... Garens of weefsels worden geverfd om de juiste kleur aan het eindproduct te kunnen geven. Sommige bedrijven leggen zich dan weer toe op het bedrukken van textielweefsels. Anderen zijn dan weer gespecialiseerd in het "coaten" van textieldoeken, zo is de bekleding van het dashboard in een auto een textieldoek waar een laag kunststof (pasta) wordt aangebracht. Dekzeilen van vrachtwagens zijn ook textieldoeken, door de "coating" die ze hebben gekregen wordt de vracht beschermd tegen alle weersomstandigheden.
Bijzondere plaats in de textielveredeling zijn de activiteiten die behoren tot het "appreteren" of "finishen". Dat omvat een hele reeks van bewerkingen waardoor bepaalde eigenschappen worden toegevoegd zoals: verzachten, kreukherstellend, anti-allergisch, brandwerend, water-of olieafstotend...
Meer weten over onderzoek en innovatie in deze productgroep? Lees dan snel volgende brochures Coating & Textile Finishing van Centexbel, het wetenschappelijk en technisch centrum voor de textielindustrie.
Bijzondere plaats in de textielveredeling zijn de activiteiten die behoren tot het "appreteren" of "finishen". Dat omvat een hele reeks van bewerkingen waardoor bepaalde eigenschappen worden toegevoegd zoals: verzachten, kreukherstellend, anti-allergisch, brandwerend, water-of olieafstotend...
Meer weten over onderzoek en innovatie in deze productgroep? Lees dan snel volgende brochures Coating & Textile Finishing van Centexbel, het wetenschappelijk en technisch centrum voor de textielindustrie.
Nederlandse modeindustrie loopt niet warm voor Ecolabel
De Nederlandse mode-industrie loopt maar niet warm voor het Europese Ecolabel, dat staat voor duurzaamheid en kwaliteit. Binnen de EU zijn 71 bedrijven uit de modebranche gecertificeerd voor het label, maar hiervan is er geen één afkomstig uit Nederland. In België is de situatie niet veel beter. Hier zijn maar twee bedrijven gecertificeerd. Er zijn in Nederland echter wel producten op de markt die voorzien zijn van het Ecolabel. Zo hebben de babyrompertjes van H&M het label, evenals de meubelstoffen van de Deense wever Gabriel en het Deense label Power Workwear van bedrijfskledinglabel F. Engel.
De reden dat de Nederlandse en Belgische bedrijven niet warm lopen voor certificering is het feit dat ze het te veel moeite vinden. Om het label te verwerven hebben fabrikanten te veel administratieve rompslomp. Een andere klacht over het Ecolabel is dat het label niet sexy genoeg is. Zelfs bij fabrikanten van bedrijfskleding is er sprake van terughoudendheid. Dat kan een probleem vormen, omdat per 2010 alle bedrijfskleding voor 100% duurzaam ingekocht moet zijn. Dat heeft de overheid bepaald. In Italië lijken ze er minder moeite mee te hebben. Tientallen goederen zijn daar voorzien van het Ecolabel.
De reden dat de Nederlandse en Belgische bedrijven niet warm lopen voor certificering is het feit dat ze het te veel moeite vinden. Om het label te verwerven hebben fabrikanten te veel administratieve rompslomp. Een andere klacht over het Ecolabel is dat het label niet sexy genoeg is. Zelfs bij fabrikanten van bedrijfskleding is er sprake van terughoudendheid. Dat kan een probleem vormen, omdat per 2010 alle bedrijfskleding voor 100% duurzaam ingekocht moet zijn. Dat heeft de overheid bepaald. In Italië lijken ze er minder moeite mee te hebben. Tientallen goederen zijn daar voorzien van het Ecolabel.
Duurzaamheid speelt steeds grotere rol in textiel
Duurzaamheid wordt steeds belangrijker in de wereld van textiel. Volgens Lidewij Edelkoort, trendgoeroe van beroep, ontstaat er steeds meer een beleid van duurzaamheid en moraliteit. Mensen vinden het belangrijker worden dat goederen op een eerlijke manier vervaardigd worden. Dit geldt ook voor de kledingbranche. Zo ontstaat er een geheel nieuwe kledinglijn, die op verantwoorde wijze is vervaardigd. Volgens Edelkoort is deze lijn heel anders, maar wel modieus. De lijn zal de komende tijd vaak in het nieuws komen. In Frankrijk zouden al merken zijn ontstaan, die deze nieuwe kledinglijn volgen.
Het gebruik van verantwoorde, gezonde, eenvoudige en eerlijke materialen blijft niet alleen beperkt tot de kledingbranche. Ook in huishoudtextiel wordt gezocht naar duurzaamheid. Die wordt onder meer gevonden in het gebruik van linnen. Gordijnen wordt nu meer gebruikt als voorhang dan als afschermer. Het gebruik van exotische bloemenprints op de gordijnen is daarbij een logische stap. Voor de zomer van 2008 verwacht Edelkoort vooral koelte met grijstinten, blauw, rood, groen en ongewassen kleuren. Ruiten en strepen komen in de mode, net als regenkleding à la Burberry en jersey-stoffen, shantungs en matte, gladde stoffen.
Het gebruik van verantwoorde, gezonde, eenvoudige en eerlijke materialen blijft niet alleen beperkt tot de kledingbranche. Ook in huishoudtextiel wordt gezocht naar duurzaamheid. Die wordt onder meer gevonden in het gebruik van linnen. Gordijnen wordt nu meer gebruikt als voorhang dan als afschermer. Het gebruik van exotische bloemenprints op de gordijnen is daarbij een logische stap. Voor de zomer van 2008 verwacht Edelkoort vooral koelte met grijstinten, blauw, rood, groen en ongewassen kleuren. Ruiten en strepen komen in de mode, net als regenkleding à la Burberry en jersey-stoffen, shantungs en matte, gladde stoffen.
Nederlands Vlisco levert Afrikanen mode
Het Nederlandse bedrijf Vlisco uit Helmond levert de Afrikaanse consument mode-artikelen. In West-Afrika is de véritable wax Hollandais of guaranteed Dutch wax enorm populair. Deze wax op kleding wordt ontworpen en gemaakt door Vlisco. Volgens Roger Gerards, hoofd van Vlisco`s designafdeling, is het product van Vlisco zelfs een Afrikaans cultuurgoed geworden.
Dit heeft wel gevolgen. Veel ontwerpers denken bijvoorbeeld dat ze de dessins mogen gebruiken voor hun eigen producten, zoals de Japanse modeontwerper Junya Watanabe. Vlisco is wel een textielleverancier, maar dat betekent niet dat andere ontwerpers de dessins mogen namaken. Watanabe heeft dan ook een vergoeding betaald voor het gebruik van de dessins. Overigens is Vlisco sinds 2006 niet alleen `lapjesfabrikant`, maar een heus modemerk. Vier keer per jaar presenteert Vlisco een nieuwe collectie.
Vlisco richt zich uitsluitend op de Afrikaanse markt, omdat de stof hier erg in de smaak valt. De lappen stof van Vlisco zijn zo`n 5,5 meter lang en worden vooral door de welgestelde Afrikaanse vrouw gedragen als jurk of als rok, top, draagdoek of hoofddoek. Mannen dragen de stoffen ook. Ze wikkelen de lap om of maken er een boubou (een soort djellaba) van. Een lap kost tussen de 45 en 67 euro, maar er zijn ook duurdere versies met meerdere kleuren.
Dit heeft wel gevolgen. Veel ontwerpers denken bijvoorbeeld dat ze de dessins mogen gebruiken voor hun eigen producten, zoals de Japanse modeontwerper Junya Watanabe. Vlisco is wel een textielleverancier, maar dat betekent niet dat andere ontwerpers de dessins mogen namaken. Watanabe heeft dan ook een vergoeding betaald voor het gebruik van de dessins. Overigens is Vlisco sinds 2006 niet alleen `lapjesfabrikant`, maar een heus modemerk. Vier keer per jaar presenteert Vlisco een nieuwe collectie.
Vlisco richt zich uitsluitend op de Afrikaanse markt, omdat de stof hier erg in de smaak valt. De lappen stof van Vlisco zijn zo`n 5,5 meter lang en worden vooral door de welgestelde Afrikaanse vrouw gedragen als jurk of als rok, top, draagdoek of hoofddoek. Mannen dragen de stoffen ook. Ze wikkelen de lap om of maken er een boubou (een soort djellaba) van. Een lap kost tussen de 45 en 67 euro, maar er zijn ook duurdere versies met meerdere kleuren.
Inkoopprocessen zijn bron van besparing
Dat ondernemingen forse kostenbesparingen kunnen realiseren door hun inkoopprocessen onder de loep te nemen, blijkt wel uit de praktijk van het Helmondse Vlisco, ontwerper en fabrikant van textiel, bestemd voor de export naar Afrika.
Toen Vlisco in 2004 geconfronteerd werd met oorlogen en toenemende concurrentie vanuit China, werd besloten actiever aan marketing te doen en te besparen op de inkoop- en productiekosten.
Vlisco ontwerpt nu vier keer per jaar een nieuwe collectie met nieuwe dessins. Dit doet het bedrijf voor zowel stoffen voor het dagelijks als voor feestelijk gebruik. Ook pusht Vlisco zijn producten met billboards en op televisie en heeft het zelfs enkele flagship-stores geopend. Dit betekende wel dat het productieproces aangepakt moest worden. En dan met name de inkoop. De grootste besparingen op inkoopkosten heeft Vlisco in de eerste en niet in de laatste fase van het proces gerealiseerd. Daar, en niet in de prijsonderhandelingen wordt het geld verdiend.
Vanaf het moment dat iemand iets wil inkopen, is er iemand van de afdeling inkoop bij betrokken. Deze zorgt voor specificaties die ertoe doen, legt contact met leveranciers en zorgt er voor dat niet de prijs, maar juist de randvoorwaarden prioriteit krijgen. Ook het aantal leveranciers is beperkt.
Toen Vlisco in 2004 geconfronteerd werd met oorlogen en toenemende concurrentie vanuit China, werd besloten actiever aan marketing te doen en te besparen op de inkoop- en productiekosten.
Vlisco ontwerpt nu vier keer per jaar een nieuwe collectie met nieuwe dessins. Dit doet het bedrijf voor zowel stoffen voor het dagelijks als voor feestelijk gebruik. Ook pusht Vlisco zijn producten met billboards en op televisie en heeft het zelfs enkele flagship-stores geopend. Dit betekende wel dat het productieproces aangepakt moest worden. En dan met name de inkoop. De grootste besparingen op inkoopkosten heeft Vlisco in de eerste en niet in de laatste fase van het proces gerealiseerd. Daar, en niet in de prijsonderhandelingen wordt het geld verdiend.
Vanaf het moment dat iemand iets wil inkopen, is er iemand van de afdeling inkoop bij betrokken. Deze zorgt voor specificaties die ertoe doen, legt contact met leveranciers en zorgt er voor dat niet de prijs, maar juist de randvoorwaarden prioriteit krijgen. Ook het aantal leveranciers is beperkt.
zondag 19 oktober 2008
Arly Laminating-Quilting BV
Kuiper 14, 5253RJ Nieuwkuijk
NL - Noord Brabant
T:+ 31 (073)5130343
Eindproducten van onze gelamineerde en gequilte materialen zijn o.a. ceintuurs, tassen, inlegzolen, koffers, pantoffels, medische onderleggers en meubels.
Abonneren op:
Posts (Atom)